dag 1 en 2.

Hallo allemaal,
Hier komt het eerste verslag van mijn 4 maanden durende 'reis in Joensuu'.
Gister na een soepele reis kwamen Manon en ik om 1 's nachts bij het hotel aan. We voelden ons meteen buitenlanders, doordat we tijdens de vluchten de enige 'niet-Finnen' waren..
In het vliegtuig werd allemaal eten en drinken uitgedeeld, dit zijn we niet gewend, maar vonden we helemaal niet erg.
Het hotel was prima en we hebben heerlijk geslapen.
Rond half 12 vertrokken we richting het kantoor waar we onze sleutels moesten ophalen. Viel toch wel tegen met 2 koffers van 23 kilo en een rugzak...
Nadat al de papieren ingevuld waren, zijn we op zoek gegaan naar onze appartementen. We hadden geen zin om te wachten op de bus, dus hebben we maar een taxi genomen (ook omdat dit handiger was me de koffers).
Volgens de taxichauffeur wonen er ongeveer 5000 internationale studenten in Joensuu (wij hadden ze nog niet gezien).
Ik heb ook nog even gevraag hoe koud het hier ongeveer wordt, volgens deze man kan het wel -40 worden!?!? we wachten in spanning af. We hebben nu van meerdere mensen gehoord dat het rond oktober/november ongeveer rond de -20 is! Hellup!

Wat mij wel erg opviel was dat er veel mensen zin die er nu al helemaal ingepakt bij lopen (mutsen, handschoenen, warme broeken), dit terwijl wij ons rot zweetten...Zijn we toch ergens aan gewend door Nederland.

Op naar het appartement (hier scheidde de wegen van Manon en mij zich), tot mijn grote opluchting woon ik op de eerste verdieping.
Ik kwam binnen en werd gelijk opgevangen door mijn 2 huisgenootjes (Tsjechisch en Duits). Ze dachten al dat ik zou komen, want er was al post voor me (wat een verassing, dankjewel papa, mama en David).

Voor andere die mij een kaartje willen sturen mijn adres is:
Karjamäentie 10E 36B
80230 JOENSUU
FINLAND

Het Engels praten valt mij heel erg en het gaat erg natuurlijk. het scheelt wel dat Engels voor niemand de moedertaal is.
Mijn kamer bevalt mij goed en door alle foto's, tekeningen en kaarten wordt hij steeds gezelliger :). Bedankt allemaal!

Tot mijn grote verbazing heb ik (af en toe) wifi in mijn appartement, ik had mij net ingesteld op het feit dat ik pas 5 september internet zou hebben. Dat is dus een meevaller.

Even later zijn we naar de supermarkt gegaan, samen met een Spaans huisgenootje van Manon. De supermarkt is ongeveer 10 minuten lopen. De prijzen vielen ons wel een beetje tegen. Voor 2 komkommers betaal je 3.50, yoghurt kost 2.20 en tomatensoep 3.10….Van mijn huisgenootje hoorde ik dat vlees en vis hier ook duur, dus ik denk dat we gaan leven op de lunches in de universiteit, die kosten namelijk 2,50 en schijnen erg lekker te zijn.

’s avonds was er een soort ‘feestavond’ in het Centrum van Joensuu. Er waren bandjes (rock) en optredens. Samen met iemand anders zijn we met de bus naar het centrum gegaan. Iedereen doet hier alles op de fiets, maar die hebben wij nog niet. Hopelijk kunnen we dat maandag regelen.
Nadat we een beetje hebben rondgelopen door het centrum en we ons hebben verbaasd over de muziek-, dans- en kledingsmaak van de Finnen, zijn we naar een bar gegaan.
Toen we bij de bar aankwamen, werden we opnieuw verbaasd! Dit bleek een motor/rock/metal café te zijn. Ter indicatie: alle mannen hadden lang haar, droegen zwarte leren jassen, hadden baarden etc.! Iedereen keek ons aan, maar we besloten toch een biertje te bestellen (6.90 voor een halve liter bier). Later zijn we nog even naar boven gegaan, daar was een live bandje aan het optreden….Dit was niet onze muziek en we werden hier nog meer aangekeken, dus besloten we om ergens anders heen te gaan.

Op een gegeven moment belandden we in een soort club/lounge. Hier hebben we de rest van de avond doorgebracht. Hier vielen we niet op qua kledingstijl en uiterlijk. Er werd popmuziek gedraaid, al waren de meeste nummers wel 3-4 jaar oud.

Na de cultuur ‘schok’ van de Finnen, waren we nog meer geschokt over de levensstijl in Nigeria. Tomi (dit is de Nigeriaanse vrouw waarmee we op stap waren) vertelde ons over hoe homo’s daar worden behandeld en over de weinige rechten die vrouwen daar hebben. Als je homo bent in Nigeria en men komt erachter, dan moet je voor 15 jaar naar de gevangenis! Zij was hier zelf zwaar op tegen en heeft zich eigenlijk al heel haar leven afgezet tegen de standaardnorm in haar maatschappij, respect voor dat. Manon en ik zeiden tegen haar dat ze beter naar Nederland kon verhuizen, want daar kijken we niet op van een kleurtje en vinden mannen het ook niet raar als je zelf je geld verdient en uitgeeft en niet geslagen wil worden. Overigens vallen ‘zwarte’ mensen in Finland ook op. Tomi zei dat kinderen en volwassenen haar nastaren en sommige mensen raken haar zelfs aan om te voelen hoe haar huid voelt…apart.

Vandaag (30-8) heb ik lekker uitgeslapen, mijn bed ligt goed. ’s Middags konden we de fietsen van mijn huisgenoot en haar vriend lenen. In Nederland hadden Manon en ik al een grote, relatief goedkope supermarkt gevonden. Deze supermarkt was ongeveer een half uur fietsen. Hier zijn we naartoe gegaan. Deze supermarkt was immens groot en je kunt er alles kopen (fietsen, eten, kleding, tegels, laminaat en noem maar op). Het eten was hier een stuk goedkoper dan in de andere supermarkt waar we gister waren geweest. Hier komen we zeker vaker!
Er was ook een Jysk, hier hebben we gordijnen en een dekbed gekocht.
Als laatste hebben we een broodje bij de subway gegeten, lekker!
De fietstocht was redelijk pittig, omdat de fietsen van slecht kwaliteit zijn en het heuvel op en af is.
Vanavond heb ik geen plannen op het skypen, opruimen en een verslag schrijven na.

Het gaat dus allemaal goed hier en ik ben erg benieuwd naar het studieleven in Joensuu.


XX Adaja